Η Ρωσία αποτυγχάνει στην Ουκρανία, αλλά παραμένει απειλή για το ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα για τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτές οι δύο εικόνες φαίνεται να είναι αντιφατικές, όμως εξηγούνται. Ένας πόλεμος μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας θα είχε πιθανώς εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από την τρέχουσα εισβολή στην Ουκρανία.
Περισσότερα από τρία χρόνια μετά την αρχική εισβολή, με σοβαρές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και εξοπλισμό, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν παγιδευτεί σε μια αμετάβλητη γραμμή του μετώπου, πολύ μακριά από το Κίεβο, το οποίο επιθυμούσαν να καταλάβουν. Τον τελευταίο χρόνο, δεν υπάρχουν ενδείξεις στρατιωτικών επιτυχιών στο κοντινό μέλλον.
Στο μεταξύ, τα κράτη του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη προσπαθούν να αναβαθμίσουν τον στρατό τους. Οι αξιωματούχοι άμυνας προειδοποιούν ότι η συμμαχία πρέπει να προετοιμαστεί για μια πιθανή ρωσική επίθεση σε ένα ή περισσότερα μέλη του μπλοκ, εντός των επόμενων τριών έως επτά ετών.
Δανοί αξιωματούχοι έχουν προειδοποιήσει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να ξεκινήσει μια επίθεση έξι μήνες μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.
Στρατηγικός στόχος η διάσπαση
Για να κατανοηθεί το παράδοξο της αδύναμης Ρωσίας που αποτελεί ωστόσο σοβαρή απειλή για το ΝΑΤΟ, πρέπει να εξεταστεί το γεγονός ότι ο κύριος στόχος της Μόσχας σε έναν πόλεμο κατά του ΝΑΤΟ δεν θα ήταν η κατάληψη μεγάλων εδαφών, τουλάχιστον στην αρχή, αλλά η αποδυνάμωση της συμμαχίας ως πολιτική και στρατιωτική οντότητα που θα μπορούσε να αντισταθεί στη Ρωσία, όπως αναφέρει το Foreign Policy. Αυτό δεν θα απαιτούσε νίκη στις απευθείας συγκρούσεις με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ.
Αντίθετα, θα σήμαινε την υπονόμευση της ενότητας και της αποφασιστικότητας της Συμμαχίας, με το Κρεμλίνο να στοιχηματίζει ότι αυτές θα μπορούσαν να διασπαστούν υπό πίεση.
Επομένως, η Ρωσία αποτελεί σοβαρή και υπαρξιακή απειλή για το ΝΑΤΟ, με εντελώς διαφορετικό τρόπο από τον πόλεμο που διαδραματίζεται στην Ουκρανία.
Αποφυγή παρατεταμένης σύρραξης
Αντίθετα με την πολεμική προπαγάνδα της Ρωσίας, οι πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες κατανοούν ότι η Ρωσία πιθανότατα θα έχανε έναν ολοκληρωτικό, συμβατικό πόλεμο με το ΝΑΤΟ, ακόμα και χωρίς την εμπλοκή των ΗΠΑ.
Για τη Ρωσία, είναι ζωτική ανάγκη να αποφευχθεί μια παρατεταμένη σύρραξη και να επιτευχθεί μια γρήγορη και ευνοϊκή λύση. Πιθανόν να προτιμήσει μια σύντομη, έντονα στρατιωτική εκστρατεία με στόχο την διάσπαση της πολιτικής συνοχής της συμμαχίας. Σκοπός θα είναι να παραμείνει η διαμάχη τοπικού χαρακτήρα, εμπλέκοντας μόνο ένα ή λίγες χώρες του ΝΑΤΟ, και να τερματιστεί γρήγορα.
Σενάριο: Επίθεση στο πιο ευάλωτο σημείο της Συμμαχίας
Ένα πιθανό σενάριο περιλαμβάνει μια περιορισμένη εισβολή σε κάποιο εδάφος του ΝΑΤΟ, εστιάζοντας σε αδύνατα σημεία, όπως οι Βαλτικές χώρες. Μετά την αρχική επίθεση, η Ρωσία θα μπορούσε να ανακοινώσει ότι τυχόν προσπάθεια ανακατάληψης της περιοχής θα είχε ως συνέπεια πυρηνική κλιμάκωση.
Για να ενισχύσει τις απειλές της, η Μόσχα θα μπορούσε να εγκαταστήσει και να διασπείρει πυραύλους με τακτικές πυρηνικές κεφαλές, δηλώνοντας έτοιμη να εκτοξεύσει άμεσα.
Εάν το ΝΑΤΟ ετοίμαζε αντεπίθεση, η Ρωσία θα μπορούσε να κλιμακώσει περαιτέρω, πλήττοντας πολιτικές υποδομές στην Ευρώπη με συμβατικούς πυραύλους, υποδεικνύοντας ότι η συνεχής αντίσταση θα αυξήσει το κόστος. Εάν η Ρωσία αποφάσιζε ότι μια πιο δραστική κλιμάκωση εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, δεν θα αποκλειόταν η προειδοποιητική χρήση πυρηνικών όπλων.
Επικίνδυνη στρατηγική με υψηλό ρίσκο
Ωστόσο, αυτός ο τύπος επίθεσης ενέχει υψηλό ρίσκο, καθώς εξαρτάται από την παραδοχή ότι το ΝΑΤΟ θα παραδώσει σταδιακά υπό την πίεση των κλιμακούμενων απειλών, των πιθανοτήτων πυραυλικών επιθέσεων και στρατηγικών δολιοφθορών.
Οι Ρώσοι αξιωματούχοι αναμένουν ότι θα υπάρξει σθεναρή αντίσταση από ορισμένα μέλη, ιδίως από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Πιστεύουν, ωστόσο, ότι, με την απειλή άμεσων συνεπειών, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι βασικοί σύμμαχοι της Δύσης θα διστάσουν να υπερασπιστούν τους άλλους, κάτι που θα σήμαινε την κυριολεκτική κατάρρευση της συμμαχίας – κύριος στόχος της Ρωσίας.
Ενδεχομένως, η Ρωσία να αισθάνεται την ανάγκη να κινηθεί γρήγορα.
Επομένως, το ενδεχόμενο να επιτεθεί σε ευρωπαϊκά κράτη του ΝΑΤΟ θα στηριζόταν λιγότερο στη στρατηγική ισορροπία και περισσότερο στην αδυναμία απόφασης του ΝΑΤΟ.
Είναι σαφές πως η Ρωσία αποσκοπεί στην ανατροπή της μεταψυχροπολεμικής τάξης και στην αποκατάσταση της σφαίρας επιρροής της στην Ανατολική Ευρώπη. Σε συνδυασμό με την αντίληψη ότι η Δύση διστάζει να αναλάβει ρίσκα, δημιουργείται ένα επικίνδυνο σκηνικό που μπορεί να ωθήσει τη Ρωσία να δράσει προτού είναι αργά.
naftemporiki.gr
