Με στρατηγική σκέψη, ο Ρόμπερτ Φράνσις Πρεβόστ, ο νέος Πάπας (Λέων ΙΔ’), εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο μπαλκόνι της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου δίπλα στον καρδινάλιο Πιέτρο Παρολίν, που ήταν το μεγάλο φαβορί του Κονκλαβίου.
Η έκβαση της μυστικής διαδικασίας επιβεβαίωσε την παροιμία ότι «όποιος εισέρχεται στο Κονκλάβιο ως Πάπας», με την έννοια του φαβορί, «βγαίνει ξανά ως Καρδινάλιος».
Η παρουσία του Παρολίν κοντά στον Πάπα Λέων ΙΔ’ πριν από την ευλογία «Urbi et Orbi» πέτυχε να στείλει ένα σαφές μήνυμα ενότητας, τόσο μέσα στο Βατικανό όσο και έξω από αυτό.
Σύμφωνα με ανώνυμες πηγές που επικαλείται η Corriere della Sera, η αρχική καταμέτρηση των ψήφων κατέγραψε σημαντική υπεροχή για τον Παρολίν, ωστόσο αυτό δεν καθόρισε μια σταθερή και ενιαία συναίνεση μεταξύ των καρδιναλίων, ικανή να ξεπεράσει τις διαφορές της Εκκλησίας.
Όπως σημειώνεται στην ιταλική εφημερίδα, ο Παρολίν ήταν ο πρώτος που δεν επιθυμούσε μια τέτοια κατάσταση.
Ο Παρολίν διατηρούσε την προτίμηση έναντι του Πρεβόστ στον τρίτο γύρο ψηφοφορίας (49 έναντι 38), όπως αναφέρει η El Mundo επικαλούμενη την Corriere della Sera.
Έτσι, στο Βατικανό διαδόθηκαν φήμες ότι εκείνος έκανε πίσω, διευκολύνοντας τη στήριξη προς τον ανερχόμενο Πρεβόστ.
Ο Ιταλός Παρολίν, ο οποίος υπηρέτησε και ως επικεφαλής του Κονκλάβιου, κατανόησε ότι δεν μπορούσε να περάσει τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων των 50 – χρειαζόταν τουλάχιστον 89 – και αποφάσισε να υποχωρήσει.
Υπήρξαν και φήμες ότι αυτή η «υποχώρηση» του Παρολίν καθυστέρησε την εξέλιξη του Κονκλαβίου, γιατί η πρώτη ψηφοφορία δεν παρήγαγε λευκό καπνό από την Κάπα Σιξτίνα, που αποδείχθηκε ότι ήταν μαύρος.
Ωστόσο, αυτές είναι εκτιμήσεις που είναι δύσκολο να επιβεβαιωθούν λόγω του άνωθεν όρκου μυστικότητας που δεσμεύει τους Καρδιναλίους.
Σίγουρα, ο Πρέβοστ, που υπηρέτησε ως ιεραπόστολος για τριάντα χρόνια στο Περού και ίδρυσε ενορία εκεί, εκμεταλλεύτηκε τη «συγκρουσιακή» κατάσταση ανάμεσα στους Καρδινάλιους από τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική.
Ο ίδιος επωφελήθηκε τελικά από την δημόσια δήλωσή του κατά της απόφασης του Ντόναλντ Τραμπ να μειώσει τη διεθνή βοήθεια, την οποία χαρακτηρίσε «εγκληματική επιλογή».
Ως γιος μεταναστών, έγινε ευρέως αποδεκτός και από τους γαλλόφωνους Αφρικανούς καρδιναλίους.
Επιπλέον, σύμφωνα με την Corriere della Sera, η συντηρητική πτέρυγα των Καρδιναλίων τον αντιμετώπισε με θετικότητα, αναγνωρίζοντας την προοπτική να αναδειχθεί Πάπας από περιοχές που διορίστηκαν τελευταία από τον Φραγκίσκο.
Λάβανε υπόψη τις ικανότητες διαμεσολάβησης του Πρέβοστ κατά την τελευταία Σύνοδο, όπου συμφιλίωσε τους συντηρητικούς και τους προοδευτικούς επισκόπους που ζητούσαν, για παράδειγμα, τη χειροτονία γυναικών.
Αυτά τα χαρακτηριστικά οδήγησαν στην αντίληψη ότι ο καρδινάλιος Πρέβοστ δεν είναι μόνο ο διάδοχος του πάπα Φραγκίσκου, αλλά και ο άνθρωπος που μπορεί να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που άφησε ανεπιτυχείς ο προκάτοχός του – μάλιστα χωρίς ρήξεις.
