Σήμερα, Τετάρτη 7 Μαΐου, το Βατικανό εισέρχεται σε μια ατμόσφαιρα σιωπής και μυστικότητας, που πηγάζει από παραδόσεις του Μεσαίωνα. Οι 133 εκλέκτορες Καρδινάλιοι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας συγκεντρώνονται στην Καπέλα Σιξτίνα, κάτω από την εμβληματική τοιχογραφία του Μιχαήλ Αγγέλου «Τελική Κρίση», για να ξεκινήσουν την απόλυτα μυστική διαδικασία της εκλογής του νέου Ποντίφικα, μετά τον θάνατο του πάπα Φραγκίσκου σε ηλικία 88 ετών.
Αυτό το Κονκλάβιο είναι ήδη διάσημο ως το πιο πολυάριθμο και πιθανώς απρόβλεπτο στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας.
Μετά από μια δημόσια λειτουργία στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, οι Καρδινάλιοι αποσύρονται στην Καπέλα Σιξτίνα, αποκλεισμένοι από τον έξω κόσμο μέχρι να εκλεγεί ο νέος Πάπας.
Το Κολέγιο των Καρδιναλίων που έχει κληροδοτήσει ο πάπας Φραγκίσκος είναι εντυπωσιακά πολυποίκιλο και ταυτόχρονα βαθιά διχασμένο.
Από τη μία πλευρά βρίσκονται οι υποστηρικτές των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων του Φραγκίσκου, ενώ από την άλλη εκείνοι που επιθυμούν μια επιστροφή στην παράδοση.
Η διαδικασία ψηφοφορίας
Κάθε μέρα θα διεξάγονται έως τέσσερις ψηφοφορίες, αν και σήμερα, στην πρώτη ημέρα του Κονκλαβίου, θα πραγματοποιηθεί μόνο μία.
Ο καπνός θα είναι ορατός από την πλατεία του Αγίου Πέτρου στις 10:30 τοπική ώρα, εφόσον εκλεγεί ο νέος Πάπας, και στις 12 το μεσημέρι.
Το απόγευμα, η εμφάνιση λευκού καπνού, εάν η ψηφοφορία είναι επιτυχής, αναμένεται γύρω στις 17:30. Αντίθετα, η καπνοδόχος και η σόμπα της Καπέλα Σιξτίνα θα χρησιμοποιούνται στο τέλος της ημέρας, μετά την τέταρτη ψηφοφορία, περίπου στις 19:30.
Οι υποψήφιοι και οι παρατάξεις
Η φημολογία για τον διάδοχο του Φραγκίσκου είχε αρχίσει πριν από τον θάνατό του, με περισσότερα από 20 ονόματα να περιλαμβάνονται σε ανεπίσημες λίστες. Ο Αμερικανός καρδινάλιος Robert Prevost έχει αναδειχθεί ως ο “αστέρας” των τελευταίων ημερών, περιγραφόμενος από την Καθολική εφημερίδα Crux ως άνθρωπος με «σταθερή κρίση και οξεία ικανότητα ακρόασης».
Η άνοδός του επισκιάζει τον Pietro Parolin, τον καρδινάλιο γραμματέα του Βατικανού, ο οποίος θεωρείται εξαιρετικός διπλωμάτης αλλά κρίνεται ως «βαρετός» για να ενθουσιάσει τους 1,4 δισεκατομμύρια Καθολικούς παγκοσμίως, σύμφωνα με τον Guardian.
Επιπλέον, υποψήφιος είναι και ο Luis Antonio Tagle από τις Φιλιππίνες, γνωστός και ως «ο Ασιάτης Φραγκίσκος». Ωστόσο, όπως και ο Parolin, έχει δεχθεί κριτική για τις πρακτικές του αναφορικά με υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών από ιερείς.
Στο προοδευτικό στρατόπεδο, μαζί με τον Tagle, περιλαμβάνονται οι καρδινάλιοι Matteo Zuppi και Pierbattista Pizzaballa από την Ιταλία. Ο τελευταίος είναι γνωστός για την ειρηνιστική του δράση και τη μακρά παρουσία του στην Ιερουσαλήμ. Επίσης, συμμετέχουν οι Jean-Claude Hollerich από το Λουξεμβούργο, Timothy Radcliffe από το Ηνωμένο Βασίλειο και Michael Czerny από τον Καναδά.
Από την παραδοσιακή πλευρά, ξεχωρίζουν οι Péter Erdő από την Ουγγαρία και ο Robert Sarah από τη Γουινέα, ο οποίος έχει ασκήσει δημόσια κριτική για την παπική θητεία του Φραγκίσκου. Αν και δεν θεωρούνται φαβορί, πίσω από την παρασκηνιακή πίεση για την εκλογή ενός συντηρητικού Πάπα συνδράμουν ο Αμερικανός επίσκοπος Raymond Burke, υποστηρικτής του Ντόναλντ Τραμπ, και ο Γερμανός Gerhard Müller, που προειδοποιεί ότι «η Εκκλησία μπορεί να διχαστεί αν δεν εκλεγεί ένας ορθόδοξος Πάπας».
Η ιστορία του Κονκλαβίου δείχνει ότι «όποιος εισέρχεται στο κονκλάβιο ως Πάπας, βγαίνει Καρδινάλιος».
Οι πιο φημισμένοι υποψήφιοι σπάνια καταφέρνουν να παραμείνουν μέχρι το τέλος. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο (πάπας Φραγκίσκος), ο οποίος δεν βρισκόταν καν στις πρώτες λίστες το 2013, αλλά τελικά εξελέγη Ποντίφικας.
