Η διαδικασία εκλογής του επόμενου Ποντίφικα παρακολουθείται με ενθουσιασμό από εκατομμύρια Καθολικούς, καθώς οι 133 εκλέκτορες Καρδινάλιοι επιστρέφουν την Πέμπτη στην Καπέλα Σιξτίνα για να συνεχίσουν το πιο πολυάριθμο και γεωγραφικά ποικιλόμορφο Κονκλάβιο στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας.
Η αβεβαιότητα για το τελικό αποτέλεσμα παραμένει, με τους κυριότερους υποψηφίους να μην καταφέρνουν προς το παρόν να συγκεντρώσουν την αναγκαία πλειοψηφία των 2/3.
Η πρώτη ημέρα
Την Τετάρτη, οι Καρδινάλιοι, γνωστοί και ως «πρίγκιπες της Εκκλησίας», ξεκίνησαν τη διαδικασία εκλογής του νέου ηγέτη των 1,4 δισεκατομμυρίων Καθολικών πιστών παγκοσμίως.

Η τελετή ξεκίνησε με την ψαλμωδία της «Λιτανείας των Αγίων», κατά την οποία οι καρδινάλιοι εισήλθαν στην Καπέλα Σιξτίνα ανά δύο, με την Ελβετική Φρουρά να επιβλέπει με αυστηρότητα.
Ο ύμνος αποτελεί επίκληση στους Αγίους να καθοδηγήσουν τους εκλέκτορες στην εκλογή του επόμενου Ποντίφικα.
Στο τέλος της εισόδου, ο αρχιεπίσκοπος Ντιέγκο Ραβέλι, υπεύθυνος για τις παπικές λειτουργίες, φώναξε «Extra omnes» (όλοι έξω) και στις 5:44 μ.μ. τοπική ώρα οι βαριές πόρτες της Καπέλα Σιξτίνα κλείστηκαν, σηματοδοτώντας την αρχή του Κονκλαβίου με απόλυτη μυστικότητα.

Οι Καρδινάλιοι ορκίστηκαν μπροστά στην τοιχογραφία της «Τελευταίας Κρίσης» του Μιχαήλ Άγγελου, τοποθετώντας το χέρι τους στο Ευαγγέλιο, υποσχόμενοι στα λατινικά «να τηρήσουν απόλυτη εχεμύθεια».

Η διαδικασία οδηγήθηκε από τον καρδινάλιο Πιέτρο Παρολίν, πρώην γραμματέα του Βατικανού και έναν από τους κύριους υποψηφίους.
Ο μαύρος καπνός και η αναμονή στην πλατεία
Καθώς η ψηφοφορία διεξαγόταν μυστικά, το κλίμα στην πλατεία του Αγίου Πέτρου ήταν γιορτινό.

Χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν μπροστά στις γιγαντοοθόνες για να παρακολουθήσουν τη διαδικασία, επευφημώντας όταν οι πόρτες της Καπέλα Σιξτίνα έκλεισαν.
Περισσότερες από τρεις ώρες αργότερα, καπνός βγήκε από την καμινάδα. Ο κόσμος στην πλατεία ζητωκραύγασε, αλλά η χαρά τους διαλύθηκε όταν διαπίστωσαν ότι ήταν μαύρος – ένδειξη ότι η πρώτη ψηφοφορία δεν απέφερε αποτέλεσμα.

Όλοι παρατηρούν ότι κανένας Πάπας στη σύγχρονη εποχή δεν έχει εκλεγεί από την πρώτη ψηφοφορία, και γι’ αυτό το αποτέλεσμα δεν ήταν αναπάντεχο.
Βάσει των τελευταίων εξελίξεων, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει απόφαση τη δεύτερη ημέρα, όταν θα μπορούν να διεξαχθούν έως και τέσσερις ψηφοφορίες.
Παγκόσμια ποικιλομορφία
Το Κονκλάβιο του 2025 καταρρίπτει ρεκόρ με 133 Καρδινάλους από 70 χώρες, σε σύγκριση με 115 από 48 χώρες στο προηγούμενο Κονκλάβιο του 2013.
Αυτή η αύξηση αντικατοπτρίζει τις προσπάθειες του αείμνηστου Πάπα Φραγκίσκου να επεκτείνει την επιρροή της Εκκλησίας κατά τη διάρκεια της 12ετούς θητείας του.
Η απόφαση του Φραγκίσκου να υπερβεί το παραδοσιακό όριο των 120 εκλεκτόρων και να συμπεριλάβει νεότερους Καρδινάλους από τον «παγκόσμιο Νότο» έχει προσθέσει μία ασυνήθιστη αβεβαιότητα σε αυτή τη διαδικασία που παραμένει μυστικοπαθής.
Η αναζήτηση ενός «ενωτικού» Πάπα
Το πρωί της ίδιας ημέρας, πριν την έναρξη του Κονκλαβίου, ο καρδινάλιος Τζιοβάνι Μπατίστα Ρε, κοσμήτορας του Κολλεγίου των Καρδιναλίων, πραγματοποίησε λειτουργία στον Άγιο Πέτρο.
Εκεί, κάλεσε τους εκλέκτορες να «αφήσουν στην άκρη κάθε προσωπικό συμφέρον και να επιλέξουν έναν Πάπα που θα προάγει την ενότητα».
Προσευχήθηκε για έναν Πάπα «που θα μπορεί να αφυπνίσει τη συνείδηση του κόσμου», επισημαίνοντας τη μεγαλοπρέπεια της Καπέλα Σιξτίνα, που σχεδιάστηκε για να υπενθυμίζει στους Καρδινάλους την ευθύνη τους.
«Στους κανονισμούς του για το Κονκλάβιο, ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β’ έγραψε ότι στην Καπέλα Σιξτίνα “τα πάντα οδηγούν στην επίγνωση της παρουσίας του Θεού”», τόνισε ο Ρε.
Τα φαβορί
Δεν υπάρχουν ξεκάθαροι υποψήφιοι για τον παπικό θρόνο. Ωστόσο, ο Ιταλός καρδινάλιος Πιέτρο Παρολίν, που υπηρέτησε ως δεύτερος στο Βατικανό υπό τον Φραγκίσκο, και ο Φιλιππινέζος καρδινάλιος Λουίς Αντόνιο Τάγκλε θεωρούνται πιθανότεροι.
Αν γίνει σαφές, σχετικά γρήγορα, ότι κανένας από τους δύο δεν μπορεί να συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων, οι ψήφοι πιθανόν να στραφούν σε άλλους υποψηφίους.
Άλλοι υποψήφιοι που αναφέρονται ως «papabile» (πιθανοί Πάπες) περιλαμβάνουν:
- Ο Γάλλος καρδινάλιος Ζαν-Μαρκ Αβελίν
- Ο Ούγγρος καρδινάλιος Πέτερ Έρντο
- Ο Αμερικανός καρδινάλιος Ρόμπερτ Πρεβόστ
- Ο Ιταλός καρδινάλιος Πιερμπατιστά Πιτσαμπάλα
«Habemus Papam»
Κατά τη διάρκεια του Κονκλαβίου, οι Καρδινάλιοι βρίσκονται σε πλήρη απομόνωση από τον έξω κόσμο, δεσμευόμενοι με όρκο εχεμύθειας.
Τα τηλέφωνα και οι υπολογιστές τους αφαιρούνται και μετακινούνται αποκλειστικά μεταξύ της Καπέλα Σιξτίνα για τις ψηφοφορίες και δύο ξενώνων του Βατικανού για ανάπαυση και γεύματα.

Κάποιοι Καρδινάλιοι έχουν εκφράσει διαφορετικές απόψεις για τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ο νέος Πάπας, ειδικά μετά την πιο «φιλελεύθερη» θητεία του Φραγκίσκου, που επισκιάστηκε από διαιρέσεις μεταξύ παραδοσιακών και εκσυγχρονιστών.
Ορισμένοι ζητούν συνέχεια με το όραμα του Φραγκίσκου για μεγαλύτερη ανοιχτότητα και μεταρρυθμίσεις, ενώ άλλοι επιθυμούν μια επιστροφή στις παραδόσεις. Πολλοί δείχνουν προτίμηση σε μια πιο μετρημένη και «προβλέψιμη» παποσύνη.
Καθώς όλοι περιμένουν τον λευκό καπνό και το «Habemus Papam», οι έμπειροι παρατηρητές υπενθυμίζουν ένα διαχρονικό δίδαγμα: «Κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά ποιος θα είναι ο επόμενος Πάπας» σε μια εποχή έντονων διαφωνιών εντός της Εκκλησίας.