Ένα συγκλονιστικό γεγονός έρχεται στο προσκήνιο, καθώς μια μητέρα τριών παιδιών μοιράζεται την προσωπική της εμπειρία με τον καρκίνο του παχέος εντέρου, μιας ασθένειας που παρέμεινε κρυφή για περισσότερο από έναν χρόνο, χωρίς τα χαρακτηριστικά συμπτώματα του καρκίνου του εντέρου.
Το κύριο σύμπτωμα πριν τη διάγνωση με καρκίνο του παχέος εντέρου
Η 41χρονη Jenny Garner διαγνώστηκε με προχωρημένο καρκίνο τον περασμένο Νοέμβριο, όταν η νόσος είχε ήδη μετασταθεί στους λεμφαδένες της κοιλιάς της. Το μοναδικό, αρχικό σημάδι της ασθένειας ανακαλύφθηκε τυχαία κατά τη διάρκεια μιας ρουτίνας αιμοδοσίας. «Όταν πήγα να δωρίσω αίμα, η σταγόνα δεν έφευγε όπως έπρεπε, υποδεικνύοντας χαμηλά επίπεδα σιδήρου. Παρόλα αυτά, η ποσότητα ήταν επαρκής για την αιμοδοσία», εξηγεί η κοινωνική λειτουργός από το Στόκπορτ.
«Υπέθεσα ότι οφειλόταν στη χορτοφαγική μου διατροφή και μου είπαν να μην ανησυχώ», δήλωσε η Garner. Ωστόσο, το προσωπικό του κέντρου αιμοδοσίας επέμεινε να επισκεφθεί την παθολόγο της για συμπληρώματα. Κατά την εξέταση του ιατρικού της ιστορικού, η γιατρός διαπίστωσε ότι είχε χαμηλά επίπεδα σιδήρου από τον Δεκέμβριο του 2023. Ακολούθησε νέα αιματολογική εξέταση που αποκάλυψε περαιτέρω πτώση των επιπέδων σιδήρου, προκαλώντας υποψίες για εσωτερική αιμορραγία.
Η Garner υποβλήθηκε σε τεστ κοπράνων για λανθάνουσα αιμορραγία (FIT), το οποίο ανιχνεύει αόρατους παράγοντες αίματος στα κόπρανα, ενδεικτικούς πιθανών καρκινικών όγκων στο έντερο. Ένας επαγγελματίας υγείας της ανέφερε: «Δεν νομίζω ότι έχετε καρκίνο, δεν έχετε κανένα σύμπτωμα, αλλά πρέπει να το αποκλείσουμε». Ωστόσο, τα αποτελέσματα ήταν θετικά, οδηγώντας σε επείγουσα παραπομπή σε ειδικό για διάγνωση καρκίνου.
Η διάγνωση με ανίατο καρκίνο
Τον Νοέμβριο του 2024, η Garner υποβλήθηκε σε κολονοσκόπηση για να εξεταστεί το έντερό της. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός λεπτού, εύκαμπτου σωλήνα με κάμερα μέσω του πρωκτού για την απεικόνιση του εσωτερικού του εντέρου. Οι γιατροί εντόπισαν ένα «κόκκινο, ερεθισμένο σημείο που αιμορραγούσε. Ρώτησα τι ήταν και μου είπαν ότι θα το συζητήσουν αργότερα. Τότε κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά». Μόλις μέσα σε μισή ώρα, της ανακοινώθηκαν τα δυσάρεστα νέα: είχε καρκίνο του παχέος εντέρου.
Οι καθυστερήσεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (NHS) ανάγκασαν την Garner να περιμένει δύο μήνες για την αφαίρεση του όγκου, μια επέμβαση που αρχικά φαινόταν επιτυχής.
Όμως, μέσα σε ένα μήνα, εμφανίστηκαν ανησυχητικά σημάδια ότι η μάχη της δεν είχε τελειώσει. Μετά από έντονους πόνους στην κοιλιά, υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία, η οποία αποκάλυψε διογκωμένους λεμφαδένες πίσω από το στομάχι. Οι γιατροί επισήμαναν ότι λόγω της θέσης τους, η χειρουργική αφαίρεση θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη, καθιστώντας την ασθένειά της ανίατη.
«Δεν θυμάμαι πώς αντέδρασα πραγματικά. Ήταν σαν να ήμουν μουδιασμένη. Ήταν σαφώς σουρεαλιστικό και όλα φάνταζαν θολά». «Δεν περιμένεις ποτέ στα 41 σου να σου πουν ότι σου απομένει λίγος χρόνος. Οι πρώτες μου σκέψεις ήταν τα παιδιά μου», εξομολογήθηκε.
Η θεραπεία και η μάχη κατά του καρκίνου
Η Garner και ο σύζυγός της, Mike, 46 ετών, προσπαθούν τώρα να αξιοποιήσουν το χρόνο που τους απομένει με τα παιδιά τους: την Isabelle (14), τον Thomas (11) και τη Charlotte (10). «Ήταν πολύ δύσκολο, ο Mike το έχει πάρει πιο тяжко», αποκαλύπτει.
Επί του παρόντος, υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία κάθε δεκαπέντε ημέρες και θα κάνει νέα αξονική τομογραφία σε οκτώ έως δώδεκα εβδομάδες για να εκτιμηθεί η πρόοδος. Η οικογένεια εξετάζει επίσης εναλλακτικές θεραπείες που δεν είναι διαθέσιμες μέσω του NHS, ελπίζοντας για μια πιθανή λύση και έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων για τη χρηματοδότησή τους.
Αυτές οι πειραματικές μέθοδοι θεραπείας περιλαμβάνουν μελατονίνη, ιβερμεκτίνη, φενβενδαζόλη και μεβενδαζόλη. «Είναι δύσκολο ακόμα και τώρα να πιστέψω ότι αυτό συμβαίνει, αλλά δεν τα παρατάω».
