Μια ομάδα αρχαιολόγων από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ έχει εντοπίσει ευρήματα της αρχαίας πόλης Ιμέτ, στον Τελ ελ-Φαραΐν (Λόφος των Φαραώ), στην επαρχία Σαρκίγια, βόρεια του Καΐρου.
Η ανακάλυψη αποκάλυψε οικιστικές υποδομές, εγκαταστάσεις αποθήκευσης σιτηρών, στάβλους, καθώς και τον ναό της θεάς κόμπρας Ουατζέτ, ο οποίος χρονολογείται από τον 4ο αιώνα π.Χ. έως την Ρωμαϊκή Εποχή.
Η αποστολή επικεντρώθηκε στον ανατολικό τομέα του λόφου, όπου δορυφορικές εικόνες και τεχνικές τηλεσκόπησης αποκάλυψαν ασυνήθιστες συγκεντρώσεις ωμόπλινθου. Ο Δρ. Mohamed Ismail Khaled, Γενικός Γραμματέας του ανώτατου συμβουλίου Αρχαιοτήτων, δήλωσε ότι οι δομές αναπαριστούν σπίτια σε σχήμα πύργου, μια χαρακτηριστική αρχιτεκτονική μορφή της Κάτω Αιγύπτου κατά την Ύστερη Περίοδο (664 – 332 π.Χ.) έως την κατάληψη από τους Ρωμαίους.
Αυτά τα σπίτια, με πολλές ορόφους και σταθερά θεμέλια, σχεδιάστηκαν για να φιλοξενούν μεγάλο αριθμό ανθρώπων, ανέφερε ο Khaled σε συνέντευξη τύπου στο Κάιρο.
Παράλληλα, η βρετανική αποστολή υπό την διεύθυνση του αιγυπτιολόγου Δρ. Nicky Nielsen εντόπισε βοηθητικά κτίρια αποθήκευσης σιτηρών και προστασίας ζώων, καταδεικνύοντας ότι η Ιμέτ ήταν ένα ζωντανό αστικό κέντρο με οικονομία βασισμένη στη γεωργία και το εμπόριο.
Ο ναός της θεάς Ουατζέτ και η τελετουργική πορεία
Στον χώρο του ναού, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια μεγάλη αναβαθμίδα από ασβεστόλιθο και δύο επιβλητικούς κίονες από ωμόπλινθο, που αρχικά ήταν επικαλυμμένοι με διακοσμητικό σοβά.
Αυτές οι κατασκευές αποτελούσαν τμήμα ενός οργανωμένου κτιρίου που συνέδεε το ιερό της Ουατζέτ με έναν άλλο ναό της Ύστερης Περιόδου, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Κατά το μέσο της Περιόδου των Πτολεμαίων (3ος αιώνας π.Χ.), ο δρόμος αυτός εγκαταλείφθηκε, υποδεικνύοντας αστικές ή τελετουργικές αλλαγές στην πόλη, εξήγησε ο Mohamed Abdel Badie, επικεφαλής του Τομέα Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων.
Ο ναός της Ουατζέτ ανοικοδομήθηκε από τον Ραμσή τον Β’ (1279 – 1213 π.Χ.) και αργότερα από τον φαραώ Άμωσι Β’ (570 – 526 π.Χ.) και υπήρξε σημαντικός θρησκευτικός κόμβος στο Δέλτα, του οποίου η αίγλη μειώθηκε μετά την κατάκτηση από τον Μέγα Αλέξανδρο.
Τα τεχνουργήματα της Ιμέτ
Στην Ιμέτ, βρέθηκε το πάνω μέρος ενός ουσάμπτι (ταφικό ειδώλιο) από πράσινο φαγεσιανό, σκαλισμένο με μεγάλη ακρίβεια, που χρονολογείται στη 26η Δυναστεία (664 – 525 π.Χ.).
Επίσης, ανακαλύφθηκε μια πέτρινη στήλη απεικονίζουσα τον θεό Ώρο, να στέκεται πάνω σε δύο κροκόδειλους, κρατώντας φίδια, και πλαισιωμένος από τον ναό των νάνων Μπες, προστάτη της οικίας και της γονιμότητας.
Το ιερό σείστρο
Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα ευρήματα είναι το σείστρο, το οποίο στην αρχαία Αίγυπτο ήταν ιερό μουσικό όργανο συνδεδεμένο κυρίως με τη λατρεία της θεάς Άθωρ και αργότερα με την Ίσιδα. Χρησιμοποιούταν σε τελετές για να απομακρύνει το κακό και να προσελκύσει την εύνοια των θεών.
Αυτό το αρχαίο κρουστό όργανο είχε σχήμα ραβδιού με μεταλλικές ράβδους ή δαχτυλίδια που απελευθέρωναν ήχους όταν κουνιόνταν, διακοσμημένο με κεφαλές από θεά-αγελάδα και κατασκευασμένο από χαλκό κατά την Ύστερη Περίοδο.
Σύμφωνα με τον Δρ. Nielsen, η Ιμέτ υπηρέτησε στρατηγικά κατά την εποχή του Νέου Βασιλιά (1550 – 1069 π.Χ.), και παρέμεινε σημαντική λόγω της θέσης της στις εμπορικές διαδρομές του Δέλτα του Νείλου.
Ο ναός της Ουατζέτ προσέφερε πόλο έλξης για προσκυνητές και εμπόρους, γεγονός που εξηγεί την αφθονία κατοικιών και αποθηκευτικών κτιρίων, πρόσθεσε χαρακτηριστικά.
Οι αιγυπτιακές αρχές ελπίζουν ότι οι μελλοντικές αποστολές στον Τελ ελ-Φαραΐν θα αποκαλύψουν περισσότερες πληροφορίες για τον ιστορικό χώρο, τα πρώτα στοιχεία του οποίου ενδέχεται να προέρχονται από περιόδους παλαιότερες από αυτές που γνωρίζαμε.
