Ένα εξαιρετικά διατηρημένο ψηφιδωτό και μια σχεδόν ανέγγιχτη δεξαμενή αποκαλύφθηκαν σε μια αρχαία ελληνική πόλη που άνθισε κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όταν είχε αποκτήσει αρκετές συμμαχίες.
Η ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε στην αρχαία πόλη Σύεδρα, κοντά στην περιοχή Αλάγια (ή Αλάνια) της Αττάλειας, στη νότια Τουρκία. Εκεί, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν ένα εξαιρετικά διατηρημένο μωσαϊκό του 5ου αιώνα μ.Χ.
Αυτό το εύρημα, στο πλαίσιο του προγράμματος “Κληρονομιά για το Μέλλον” του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Ertug Ergurer από το Πανεπιστήμιο Αλάνια, Alaaddin Keykubat, θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα της τελευταίας δεκαετίας.
Το ψηφιδωτό και η αρχαία δεξαμενή
Οι ανασκαφές σε κατοικημένες περιοχές και σε ελαιουργεία μεταξύ του ρωμαϊκού συγκροτήματος λουτρών της Σύεδρας και του κεντρικού δρόμου, αποκάλυψαν αυτά τα σημαντικά ευρήματα.
Κάτω από το διακοσμημένο με μωσαϊκό δάπεδο, βρέθηκε μια πεντάμετρη δεξαμενή, σε εξαιρετική κατάσταση. Επιπλέον, ανακαλύφθηκε ένα επαναχρησιμοποιημένο κτέρισμα, μια οστεοθήκη από την τοπική νεκρόπολη, που είχε μετατραπεί σε φως για τη δεξαμενή.
Αφού αποκολλήθηκε η βάση της, τοποθετήθηκε στη δεξαμενή ως πρωτόγονο παράθυρο, επιτρέποντας τον φωτισμό και την παρακολούθηση της.
Η Σύεδρα βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αλάνια, σε ορεινή περιοχή με θέα τη Μεσόγειο. Η πόλη περιλάμβανε άνω και κάτω οικισμό και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο θαλάσσιο και επίγειο εμπόριο, συνδέοντας την περιοχή της Παμφυλίας στα δυτικά με την Τραχεία Κιλικία (ή Τραχειώτις) στα ανατολικά.
Ιστορικοί ναυτικοί δεσμοί με μεγάλες δυνάμεις
Λόγω της στρατηγικής της τοποθεσίας, η Σύεδρα διατήρησε ναυτικούς δεσμούς με αρχαίους πολιτισμούς, όπως η Κύπρος και η Αίγυπτος. Αν και έχουν βρεθεί στοιχεία εμπορικής δραστηριότητας από την Εποχή του Χαλκού, η σημαντική εγκατάσταση στη Σύεδρα επιβεβαιώνεται κυρίως από την Ελληνιστική περίοδο και μετά.
Η ακμή της κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Κατά την αυτοκρατορία του Τιβέριου, η Σύεδρα άρχισε να κόβει νομίσματα και η αστική ζωή της γνώρισε σημαντική ανάπτυξη μεταξύ του δεύτερου και του τέταρτου αιώνα μ.Χ.
Οι επιγραφές που έχουν βρεθεί υποδεικνύουν τον πληθυσμό της να ανέρχεται σε 4.000 – 5.000 κατοίκους. Η πόλη στήριξε τον Σεπτίμιο Σευήρο κατά την αυτοκρατορική σύρραξη το 194 μ.Χ. και αργότερα έγινε μέρος του Βυζαντινού συστήματος επισκοπών.
Η στρατηγική και οικονομική σημασία της αρχαίας Σύεδρας αποτυπώνεται στα πολυτελή δημόσια κτίριά της, τους τύμβους και τις επιγραφές που έχουν ανακαλυφθεί στους δρόμους της. Πολλοί πιστεύουν ότι οι επιγραφές αναφέρονται σε παλαίμαχους Ρωμαίους στρατιώτες που εγκαταστάθηκαν εκεί κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών αποστολών της Αυτοκρατορίας στην ανατολή.
