Κατά τη διάρκεια των εργασιών ανακαίνισης στην εκκλησία του Πορτιμάο, ανακαλύφθηκαν οστά από 12 σκελετούς, αποτέλεσμα της κατάρρευσης ενός τοίχου λόγω της κακοκαιρίας που έπληξε την περιοχή.
Το Πορτιμάο, μια παραλιακή πόλη στην νότια Πορτογαλία, ανήκει στην περιοχή του Αλγκάρβε και βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Αράντε. Είναι γνωστή για τις πανέμορφες παραλίες της, τη μαρίνα και την παραλία Πράια ντα Ρόσα.
Σύμφωνα με εκπρόσωπο του δημοτικού συμβουλίου, “σε περιοχές όπου διεξάγονται κατασκευές και βρίσκονται κοντά σε εκκλησίες, είναι συνήθεις οι ανακαλύψεις οστών, καθώς πριν από την ανέγερση των εκκλησιών, οι χώροι αυτοί χρησιμοποιούνταν ως κοιμητήρια.”
Δεδομένου ότι τα οστά βρέθηκαν στον περίβολο της εκκλησίας, οι τεχνικοί εξετάζουν την πιθανότητα ύπαρξης “ενός ακόμα κοιμητηρίου στην περιοχή,” σύμφωνα με δήλωση εκπροσώπου του δημαρχείου, ο οποίος υπογράμμισε ότι “οι ομάδες αρχαιολόγων συνεχίζουν την έρευνα” για να κατανοήσουν πλήρως το πλαίσιο των ταφών.
Μέχρι στιγμής, οι προκαταρκτικές έρευνες υποδεικνύουν την ύπαρξη 12 σκελετών, αν και οι αρχαιολόγοι δεν αποκλείουν την ανακάλυψη περισσότερων.
“Δημιουργικές τάσεις σε ένα μνημείο”
Η Ενοριακή Εκκλησία του Πορτιμάο (Igreja Matriz de Portimão) είναι ένα κτίσμα που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και έχει κατασκευαστεί «στο υψηλότερο σημείο της πόλης, εντός των παλαιών τειχών», σύμφωνα με την περιγραφή του Δημοτικού Συμβουλίου του Αλγκάρβε για αυτή την αρχιτεκτονική κληρονομιά στην επίσημη ιστοσελίδα τους.
Στο εσωτερικό της, διακρίνεται μια πύλη της ύστερης Γοτθικής εποχής, η οποία έχει εμπνευστεί από το “πιο εμβληματικό μνημείο της εποχής,” το μοναστήρι Μπατάλια.
“Εδώ συναντώνται διαφορετικοί καλλιτεχνικοί ρυθμοί, όπως το Μπαρόκ, το Ροκοκό και το μανουελίνο, γνωστό και ως πορτογαλικός ύστερος γοτθικός ρυθμός, με πολύπλοκη και πολυτελή διακόσμηση, που χρονολογείται από τις αρχές του 16ου αιώνα, ως αποτέλεσμα διαδοχικών φάσεων ανακαίνισης και καλλιτεχνικής επένδυσης του ναού, ο οποίος σήμερα είναι η Ενοριακή Εκκλησία του Πορτιμάο (Igreja Matriz de Portimão)”.
