Μια σημαντική ανακάλυψη έγινε σε έναν από τους πιο εμβληματικούς και ταυτόχρονα «λεηλατημένους» αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου. Βρέθηκε ένα ανάγλυφο που απεικονίζει τον Ασουρμπανιπάλ, τον διάσημο βασιλιά των Ασσυρίων. Το μέγεθος του ανάγλυφου, που θυμίζει αέτωμα, εντυπωσιάζει, καθώς ο «Σαρδανάπαλος» πλαισιώνεται από δύο εμβληματικές θεότητες της εποχής.
Η αρχαία πόλη Νινευή, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στην ανατολική όχθη του ποταμού Τίγρη, στη Μοσούλη του Βόρειου Ιράκ, αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της βόρειας Μεσοποταμίας. Ήταν η πρωτεύουσα της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας τον 8ο αιώνα π.Χ., κατά την εποχή του Σενναχειρείμ.
Ο Aaron Schmitt και η ομάδα του από το πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης έχουν ξεκινήσει ανασκαφές από το 2022 στον λόφο Κουγιουντζίκ, στο κεντρικό τμήμα του βόρειου παλατιού του βασιλιά Ασουρμπανιπάλ.
Οι ανασκαφές αυτές εντάσσονται στο πρόγραμμα του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης για τη Νινευή, που ξεκίνησε το 2018 υπό την διεύθυνση του καθηγητή Δρ. Stefan Maul από το Τμήμα Γλωσσών και Πολιτισμών της Εγγύς Ανατολής.
Πρώτες ανασκαφές
Το Βόρειο Ανάκτορο είχε εξερευνηθεί για πρώτη φορά από Βρετανούς μελετητές στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ανακαλύφθηκαν μεγάλες αναγλύφες, που τώρα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.
Πριν από τρία χρόνια, το 2022, αρχαιολόγοι από το πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια ανακάλυψαν τα πρώτα μεγάλα αετώματα στην πόλη, μετά από 75 χρόνια ανασκαφών.
Χαρακτηριστικά του αετώματος
Στο κέντρο του αετώματος που ανακάλυψαν οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, διακρίνεται η μορφή του βασιλιά Ασουρμπανιπάλ, του τελευταίου σημαντικού ηγέτη της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας. Απεικονίζεται μεταξύ δύο θεοτήτων, του Ασσούρ και της Ιστάρ, προστάτιδας της Νινευή.
Μαζί τους υπάρχει ένα θαυματουργό ψάρι, που προσφέρει σωτηρία και ζωή στους θεούς και τους ηγεμόνες, καθώς και μια υποστηρικτική μορφή με υψωμένα χέρια, η οποία ερμηνεύεται ως άνδρας-σκορπιός.
Εμβλήματα της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας
Αυτές οι μορφές υποδηλώνουν ότι επάνω από το αέτωμα υπήρχε ένας μεγάλος φτερωτός ηλιακός δίσκος, όπως εξηγεί ο Aaron Schmitt. Οι ερευνητές θα μελετήσουν το πλαίσιο και την αναπαράσταση του ευρήματος και θα δημοσιεύσουν τις ανακαλύψεις τους σε επιστημονική έκδοση.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Schmitt, το αέτωμα αρχικά τοποθετήθηκε σε μια εσοχή, ακριβώς απέναντι από την κύρια είσοδο της αίθουσας του θρόνου, τον σημαντικότερο χώρο του ανακτόρου.
Τα θραύσματα του αετώματος ανακαλύφθηκαν σε μια τρύπα γεμάτη χώμα, πίσω από την εσοχή, πιθανώς θαμμένα κατά την Ελληνιστική περίοδο, τον 3ο ή 2ο αιώνα π.Χ.
Η ταφή τους ενδέχεται να εξηγήσει γιατί οι Βρετανοί αρχαιολόγοι δεν τα ανακάλυψαν πριν από πάνω από 100 χρόνια, όπως υποθέτει ο καθηγητής Schmitt.
Σύμφωνα με συμφωνία με το Κρατικό Συμβούλιο Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Ιράκ (SBAH), το σχέδιο είναι να τοποθετηθεί το αέτωμα στην αρχική του θέση και να γίνει προσβάσιμο στο κοινό.
