Sure! Here’s a rewritten version of the content:
«Ευρώπη< αρχ. Ευρώπη [μέσα στον Ομηρικό Ύμνο Εις Απόλλωνα], πρόκειται για ένα τοπωνύμιο που έχει απασχολήσει αρκετούς μελετητές.
Η πιο πιθανή θεωρία (του Chantraine) υποστηρίζει ότι το όνομα μπορεί να προέρχεται από το επίθετο ευρωπός, που σημαίνει “ευρύς” (Ευρ. Ιφιγ. εν Ταύροις 263, 626). Αυτή η ερμηνεία επιτρέπει επίσης την υπόθεση ότι η αρχική, κυριολεκτική έννοια της λέξης μπορεί να συνδέεται με τη φράση (έχουσα) ευρείς ώπας “μεγάλα μάτια”».
(Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β΄έκδοση). Γ. Μπαμπινιώτης Αθήνα: ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, 2011)
Πολλές σύνθετες λέξεις έχουν δημιουργηθεί με το πρόθεμα ευρω-, που προέρχεται από το τοπωνύμιο Ευρώπη μέσω ελληνογενών όρων, όπως η Eurovision.
Η Ευρώπη δεν αρκεί να είναι «μεγαλομάτα», δηλώνοντας την ομορφιά, αλλά και να «βλέπει μακριά». Μην τη μαλώνετε, παιδιά, δεν φταίει αυτή για την έλλειψη καθαρού ουρανού.
Η επισήμως no politica – εδώ γελάμε – Eurovision συχνά κλείνει τα μάτια, ενώ θα έπρεπε συχνά να κλείνει και τα αφτιά της.
Δεν χρειάζεται να αποκαλύπτουμε προφανή θέματα, όπως τα οπίσθια των πυγολαμπίδων. Η (γεω)πολιτική με την υποκρισία της δεν μας ξαφνιάζει.
Η «Ανοιχτομάτα» είναι απολύτως συνεπής. Μπορεί οι αξίες να φαίνονται ωραίες, αλλά τα συμφέροντα καθορίζουν τις πορείες.
Σαφώς, στις διεθνείς σχέσεις υπάρχουν συμβάσεις και σπάνια υπερβάσεις, όμως σε ορισμένες χώρες οι πολιτικές αντιδράσεις καταγράφονται διττά. Για την τιμή των όπλων και την υποκρισία των δεξιοτήτων. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση με τις ψήφους, μετά την πρωτοβουλία που αναλαμβάνουν οι Ισπανοί.
Ακούω ήδη τις αντιρρήσεις: «Μπορείτε να μιλήσετε σοβαρά για πολιτική και μουσική μαζί;». Τι ακριβώς προτείνετε ως σοβαρό;
Ας πούμε, η Υγεία. Αυτή αντιμετωπίζεται σοβαρά από τον «υπουργό Eurovision», ο οποίος επέκρινε τις καλλιτεχνικές επιτροπές επειδή δεν στήριξαν «τη μεγάλη Δυτική Δημοκρατία της Μέσης Ανατολής σε αυτές τις δύσκολες στιγμές και στον διαγωνισμό»;
Στον διαγωνισμό αυτό, ο κυνισμός μεταμορφώνεται σε ρεαλισμό και αγνοεί τον αφανισμό και το λιμό.
