Δώδεκα χρόνια πριν, μια γυναίκα, σε ηλικία 22 ετών σήμερα, βίωσε την απώλεια της μητέρας της, από την οποία κληρονόμησε πάνω από 100.000 ευρώ. Ο πατέρας της ήταν ο διαχειριστής της κληρονομιάς, και όταν ξαναπαντρεύτηκε, χρησιμοποίησε τα χρήματα για να ανοίξει μια νέα επιχείρηση με τη δεύτερη γυναίκα του.
Τη στιγμή εκείνη, η κόρη ήταν μόλις 15 ετών. Όταν την κατηγόρησε για την απώλεια των χρημάτων, εκείνος της απαντούσε πως τα επένδυε για το συμφέρον όλης της οικογένειας.
Υποστήριζε ότι ήταν προτιμότερο να αξιοποιηθούν αυτά τα χρήματα, παρά να τα αφήσει σε εκείνη και να τα σπαταλήσει όταν ενηλικιωθεί.
«Είμαι αποφασισμένη να διεκδικήσω τα χρήματά μου»
«Η σχέση μας είχε ολοκληρωθεί πριν καν γίνω ενήλικη και φύγω από το σπίτι. Είχα καταστείλει τη ζωή τους επειδή μου είχαν κλέψει τα χρήματά μου. Είχα αποφασίσει ότι θα βρω έναν τρόπο να τα πάρω πίσω», λέει η γυναίκα.
«Κατέθεσα μήνυση για υπεξαίρεση. Με στήριξε όλη η οικογένειά μου από την πλευρά της μητέρας μου, καθώς και ορισμένοι συγγενείς από τη μεριά του πατέρα μου».
«Με προειδοποιούσαν να σκεφτώ τα παιδιά του»
«Οι συγγενείς από την πλευρά του πατέρα μου μου ζητούσαν να σκεφτώ την καταστροφή που θα προκαλούσα στα παιδιά του και τις οικονομικές συνέπειες που θα αντιμετώπιζαν».
Ωστόσο, η γυναίκα δεν επηρεάστηκε από τις συνέπειες που θα μπορούσαν να έχουν οι ενέργειές της στα παιδιά του. Ήθελε τα χρήματά της πίσω και πίστευε ότι δεν ήταν δικό της πρόβλημα.
Αισθανόταν ότι αν ο πατέρας της νοιαζόταν στιβαρά, θα είχε προνοήσει καλύτερα.
Η νομική διαδικασία κράτησε πολύ καιρό και οδηγήθηκε πολλές φορές στα δικαστήρια. Καθ’ όλη τη διάρκεια, ο πατέρας επέμενε ότι δεν μπορούσε να την αποζημιώσει, υποστηρίζοντας ότι είχε χάσει τα χρήματα.
Στο τέλος, ο πατέρας υποχρεώθηκε να την αποζημιώσει και για να βρει τα χρήματα, αναγκάστηκε να πουλήσει την επιχείρησή του. Αργότερα, της προσέφερε επιπλέον χρήματα από τον μισθό του, εξαντλώντας σχεδόν όλες του τις οικονομίες.
«Δεν νιώθω τύψεις, μόνο έτσι θα έπαιρνα τα χρήματά μου»
«Αμέσως μόλις τα πήρα πίσω, έκλεισα αυτή την υπόθεση και ήξερα πως δεν υπήρχε περίπτωση να συμφιλιωθούμε. Με έκανε να αγωνιστώ σκληρά για όσα δικαιωματικά μου ανήκαν, εκμεταλλεύτηκε τα χρήματα που μου άφησε η μητέρα μου για να ενισχύσει τη νέα του οικογένεια», εξηγεί η γυναίκα.
«Η σχέση μου με ορισμένους συγγενείς από τη μεριά του πατέρα μου έχει διαταραχθεί, καθώς πιστεύουν ότι είχα άδικο που κοίταξα μόνο τα λάθη του, χωρίς να σκεφτώ το κόστος για τα παιδιά του».
«Πλέον, δεν επικοινωνώ με αυτούς τους συγγενείς, οι οποίοι με ρωτούν πώς γίνεται να μην νιώθω τύψεις, επειδή τα παιδιά δεν φταίνε και είναι ουσιαστικά αδέλφια μου. Πίστευαν ότι θα φερόμουν διαφορετικά».
Η γυναίκα δεν έχει καθόλου ενοχές για την μήνυση που έκανε στον πατέρα της, αν και σκέφτεται αν ήταν σωστό να μην υπολογίσει τα παιδιά του. Δεν είναι σίγουρη αν θα έπρεπε να το ξανασκεφτεί, αλλά πιστεύει ότι αν δεν τον είχε οδηγήσει στα δικαστήρια, δεν θα είχε ποτέ ανάκτηση των χρημάτων της.
