Στις 12 Απριλίου, ανθρώπινα λείψανα και φέρετρα βρέθηκαν σε κατασκευαστικό χώρο του κτιρίου της Σχολής Μέσων Ενημέρωσης και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Temple.
Η ανακάλυψη αυτή δεν είναι έκπληξη, δεδομένου ότι η περιοχή στεγάζει το πρώην κοιμητήριο Monument.
Η ανακοίνωση του Πανεπιστημίου Temple την περασμένη εβδομάδα ανέφερε ότι η ανακάλυψη ήταν αναμενόμενη και ότι υπάρχει σχέδιο διαχείρισης τέτοιων καταστάσεων.
«Το σχέδιο προβλέπει την ενημέρωση του Γραφείου Ιατροδικαστή της Φιλαδέλφειας, του ιατροδικαστή, ενός αρχαιολόγου και των αρχών επιβολής του νόμου. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, οι εργασίες διακόπηκαν άμεσα όταν βρέθηκαν τα λείψανα, ενώ η Ομάδα Παράδοσης Έργων (PDG) του Πανεπιστημίου Temple ενημέρωσε τον αρχαιολογικό σύμβουλο και τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες επισκέφθηκαν το χώρο και καθοδήγησαν για τα επόμενα βήματα. Ακολουθήσαμε τις οδηγίες τους για να διασφαλίσουμε ότι τα λείψανα θα τύχουν της μέγιστης φροντίδας και σεβασμού, σύμφωνα με το πρωτόκολλο, και οι εργασίες δεν θα συνεχιστούν έως ότου δοθεί σχετική άδεια από τις αρχές», σημειώνεται.
Η ομάδα PDG θα παραμείνει σε επαφή με τους αρχαιολόγους και θα συνεχίσει να εφαρμόζει το πρωτόκολλο για τη διασφάλιση του σεβασμού και της σωστής ταφής των λειψάνων.
Το νεκροταφείο Monument ήταν ένα από τα μεγαλύτερα κοιμητήρια της Βικτωριανής εποχής στη δύση της North Broad Street, μεταξύ Montgomery Avenue και Fontain Street. Ιδρύθηκε το 1837 και φιλοξένησε τους τάφους 28.000 ανθρώπων μέχρι την εκμετάλλευση του χώρου από το Πανεπιστήμιο Temple τη δεκαετία του 1950.
Αμέλειες του Πανεπιστημίου
Το 1956, όταν εκτάθηκε το Πανεπιστήμιο Temple στο κοιμητήριο Monument, έγινε εκταφή των σορών, με τις ταφόπλακες να τοποθετούνται στις όχθες του ποταμού Ντέλαγουερ για να χρησιμοποιηθούν ως αναχώματα.
Από τις 28.000 σάρκες που εκταφίστηκαν, μόνο οι 748 συγγενείς ενημερώθηκαν. Οι υπόλοιπες σοροί θάφτηκαν εκ νέου σε ομαδικό τάφο στο κοιμητήριο Lawnview στο Jenkintown της Πενσιλβάνια.
Από τότε, η περιοχή χρησιμοποιείται για αθλητικές δραστηριότητες και ως χώρος στάθμευσης του Πανεπιστημίου.
“Τότε, το Πανεπιστήμιο Temple προσπαθούσε να αναγνωρίσει το κοιμητήριο Monument ως ‘πληγμένο’ για να αποκτήσει την ιδιοκτησία του με πιο ευνοϊκούς όρους,” εξηγεί ο Seth Bruggeman, καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Temple. “Ως τότε, το κοιμητήριο, εκτός από ένα σημαντικό μνημείο για την κοινότητα, ήταν και ένας ζωτικός χώρος πρασίνου για τους φοιτητές, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν με κάθε δυνατό τρόπο.”
“Ωστόσο, το Πανεπιστήμιο ήθελε να επεκτείνει το πάρκινγκ και να έχει περισσότερο έλεγχο στην κύρια είσοδο στη North Broad. Η απόκτηση και απομάκρυνση του κοιμητηρίου Monument εντάσσονταν στο σχέδιο του Πανεπιστημίου για αναβάθμιση εν όψει της αναμενόμενης αστικής ανάπτυξης με υπουργική χρηματοδότηση.”
“Δεν θέλουν να διαταράξουν τις σχέσεις με τους εργολάβους”
Ο Doug Mooney, πρόεδρος του Αρχαιολογικού Forum της Φιλαδέλφειας και έμπειρος σε αρχαιολογικές εργασίες στην περιοχή, επισημαίνει:
“Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τα πανεπιστήμια. Η δημοτική αρχή αντιμετωπίζει τα ίδια θέματα με τα νεκροταφεία, τα οποία επανεμφανίζονται. Κάθε φορά, προσεγγίζουν το θέμα σαν να είναι κάτι καινούριο και ισχυρίζονται ότι δεν γνωρίζουν τίποτα.”
“Αρνούνται να τηρήσουν τους σχετικούς νόμους γιατί δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τους εργολάβους”.
Μετά από έρευνα, ο Mooney διαπίστωσε ότι τουλάχιστον 53 αχαρακτήριστα κοιμητήρια έχουν πληγεί από κατασκευαστικά έργα στη Φιλαδέλφεια, με 87 περιπτώσεις που υπήρξαν πολλαπλές καταστροφές.
Όσον αφορά τα λείψανα που βρέθηκαν στο Πανεπιστήμιο Temple, δεν έχει εκδοθεί ακόμα ανακοίνωση για την τύχη τους.
Ο δικηγόρος Mark Zecca εξηγεί ότι σύμφωνα με τον νόμο της Πενσιλβάνια, οι αχαρακτήριστες ταφές και ταφικοί χώροι είναι προστατευόμενοι δικαστικά από το Δικαστήριο Κοινών Υποθέσεων της Φιλαδέλφειας. Έτσι, για να μπορέσει το Πανεπιστήμιο να θάψει τα λείψανα κάπου αλλού εντός της ιδιοκτησίας του, απαιτείται σχετική αίτηση στο δικαστήριο.
“Στα Μέσα Ενημέρωσης υποστηρίχθηκε ότι το Πανεπιστήμιο ζήτησε τη γνωμοδότηση της δημοτικής αρχής για την ανασκαφή. Οι αρχές θα έπρεπε να έχουν ενημερώσει το Πανεπιστήμιο ότι για να λάβει άδεια εκσκαφής, έπρεπε να εξασφαλίσει την έγκριση των πλησιέστερων συγγενών ή του Δικαστηρίου, καθώς η άδεια μπορεί να επιτρέπει την παρέμβαση μόνο σε ιδιοκτησία που είναι υπό τον έλεγχο του κατόχου”.
“Τα ανθρώπινα λείψανα δεν ανήκουν στον ιδιοκτήτη της γης απλώς επειδή βρίσκονται στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου. Η πρόνοια για την τύχη των λειψάνων υπόκειται στην απόφαση των πλησιέστερων συγγενών ή του Δικαστηρίου. Πέρυσι, μια αντίστοιχη υπόθεση σχετικά με τα λείψανα από το πρώτο κοιμητήριο του Βαφτιστή, στην παλιά πόλη, ανέδειξε ότι τα λείψανα ανήκαν υπό την επιμέλεια του δικαστηρίου. Ωστόσο, οι αρχές της πόλης δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους”.
Ο Zecca εκφράζει την πεποίθηση ότι η δημοτική αρχή δεν θέλει να διαταράξει τις σχέσεις της με τους εργολάβους, τονίζοντας ότι έχουν την εξουσία να σταματήσουν τις κατασκευές όταν προκύπτουν τέτοιες καταστάσεις.
“Είναι λάθος να ισχυρίζονται δημόσια ότι δεν έχουν ευθύνη. Οι αρχές ξέρουν ότι μπορούν να πιέσουν τους εργολάβους, όταν απαιτείται, να αντιμετωπίζουν τα λείψανα «με σεβασμό». Επίσης, ένα διάταγμα του Δημοτικού Συμβουλίου θα μπορούσε να διευκρινίσει τις υποχρεώσεις που ήδη υπάρχουν.”
Δεν υπήρξε απάντηση από το Πανεπιστήμιο σχετικά με το αν θα κοινοποιήσουν σχέδια για την επαναταφή των σωμάτων ή πώς θα διορθώσουν την κατάσταση, πέρα από τη συμμόρφωση με τον νόμο.
“Σε αυτό το σημείο, είναι θαμμένοι οι άνθρωποι της Φιλαδέλφειας. Είναι οι άγνωστοι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων, και τους αξίζει ο μέγιστος σεβασμός”, επισήμανε ο Mooney. “Δεν πρόκειται για μυστήριο. Κανείς δεν ανακάλυψε τυχαία το νεκροταφείο. Ήταν γνωστό ότι υπήρχε εκεί. Το Πανεπιστήμιο Temple οφείλει να διασφαλίσει ότι τα λείψανα θα απομακρυνθούν με τον σεβασμό που τους αναλογεί και να ταφούν σε κατάλληλο χώρο.”
Ο Bruggeman τονίζει την ανάγκη υπεύθυνης διαχείρισης της γης από τα πανεπιστήμια και την πόλη.
“Οι χαμένοι τάφοι, κατά τη γνώμη μου, προέρχονται από την επιθυμία μας για γρήγορη ανάπτυξη, και θυμίζουν τη μεγάλη υπευθυνότητα που μας αναλογεί, ως ίδρυμα, να λαμβάνουμε αποφάσεις που επηρεάζουν την κοινότητα,” δήλωσε ο Bruggeman.
“Αυτό συμβαίνει όταν τα πανεπιστήμια ενδιαφέρονται περισσότερα για το κέρδος και όχι για τους ανθρώπους. Η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη οδηγεί σε ανεύθυνη διαχείριση, τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει κάποιος που θα διαχειριστεί την κατάσταση καλύτερα.”
Τα συνεργεία κατασκευών είχαν ξεκινήσει τη ανέγερση του νέου κτιρίου το Μάρτιο, και όταν ανακαλύφθηκαν τα λείψανα και τα φέρετρα στις αρχές Απριλίου, οι εργασίες σταμάτησαν προσωρινά αλλά στη συνέχεια συνεχίστηκαν. Το έργο, που σχεδιασε η Skidmore, Owings & Merrill, θα χρηματοδοτηθεί με 27,5 εκατομμύρια δολάρια από τον φιλάνθρωπο επιχειρηματία Sidney Kimmel, και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2027, στεγάζοντας τη Σχολή Μέσων Ενημέρωσης και Επικοινωνίας καθώς και το Κέντρο Παραστατικών Τεχνών και Κινηματογράφου του Klein College του Πανεπιστημίου Temple.
