Απεβίωσε ο Χρήστος Παπαϊωάννου, σεισμολόγος και διευθυντής ερευνών της Μονάδας Έρευνας ΙΤΣΑΚ του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού & Προστασίας (ΟΑΣΠ), γεγονός που προκάλεσε θλίψη στους συγγενείς και τους συναδέλφους του.
«Ο ΟΑΣΠ με βαθύτατη λύπη ενημερώθηκε για την απώλεια του Χρήστου Παπαϊωάννου. Ως ένδειξη τιμής για την προσφορά του, αποφασίστηκε να εκφραστούν θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του, να κατατεθεί στεφάνι στην κηδεία του,να γίνει δωρεά σε ευαγή ιδρύματα και να παραστεί αντιπροσωπεία του Οργανισμού στην εξόδιο ακολουθία,» αναφέρει ψήφισμα που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του ΟΑΣΠ.
«Ο Χρήστος (γνωστός ως Χρηστάκης από τον πατέρα μου), εργάστηκε για πάνω από 25 χρόνια στο ΙΤΣΑΚ και πριν από αυτό για πάνω από 10 χρόνια στο Εργαστήριο Γεωφυσικής του ΑΠΘ, υπήρξε ένας από τους βασικούς θεμελιωτές της σύγχρονης έρευνας στη Σεισμική Επικινδυνότητα και την Ιστορική Σεισμολογία στην Ελλάδα,» σημειώνει ο καθηγητής του ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος, σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προσθέτοντας ότι η τελετή της κηδείας του θα πραγματοποιηθεί στα κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου στη Θέρμη, την Παρασκευή 2 Μαΐου, στις 10:30.
Ο Χρήστος Παπαϊωάννου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1958. Ήταν απόφοιτος του Γεωλογικού Τμήματος του ΑΠΘ και είχε Διδακτορικό Δίπλωμα από το ίδιο Τμήμα. Πραγματοποίησε μεταδιδακτορικές σπουδές σε Ινστιτούτα στην Ιταλία, Γαλλία και ΗΠΑ, και ήταν υπότροφος του Ιδρύματος Μποδοσάκη (1982-1984). Επισκέφθηκε σεισμολογικά Ινστιτούτα στην Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία.
Εργάστηκε στο Σεισμολογικό Σταθμό του ΑΠΘ (1988-1995) και, από το 1995, ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Τεχνικής Σεισμολογίας & Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ) στη Θεσσαλονίκη, όπου από το 2010 διατέλεσε Διευθυντής Ερευνών.
Τα κύρια επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλάμβαναν τη Σεισμολογία και την Τεχνική Σεισμολογία, εστιάζοντας στην εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας, τις σεισμικές ακολουθίες, τη σεισμοτεκτονική, τη μελέτη τσουνάμι, την επεξεργασία μακροσεισμικών δεδομένων και την Ιστορική Σεισμολογία.
Ασχολήθηκε με 100 επιστημονικές δημοσιεύσεις και 4 εκδόσεις, με περισσότερες από 1980 αναφορές. Συμμετείχε σε 99 διεθνή και εθνικά συνέδρια, οργανώνοντας 15 από αυτά. Έχει συμμετάσχει σε πεδία μελέτης σημαντικών σεισμών στην Ελλάδα και την Κύπρο.
